تراکتورها را میتوان به چهار دستهٔ کلی دو چرخ متحرک، دو چرخ متحرک مجهز به پولوس قفل کن، چهار چرخ متحرک و چرخ زنجیری تقسیم کرد.
شکل کلی تراکتورها بدین صورت است که دو چرخ پهن و بلند بر روی محور عقب و دو چرخ کوتاه و باریک بر روی محور جلو نصب میشوند و موتور در جلوی کابین راننده قرار دارد. این ساختار از زمان شکلگیری تراکتورها تاکنون به همین صورت بودهاست. امروزه از اتاقکهایی جهت تأمین راحتی و ایمنی راننده استفاده میشود. در مناطقی مانند درهٔ مرکزی کالیفرنیا که اکثر زمینها شنی هستند، تراکتورهای چرخ زنجیری از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده و هستند؛ چرا که به دلیل وجود چرخهای زنجیری عمل کشش و شناوری بهتر صورت میگیرد. مانوردهی به اینگونه تراکتورها توسط کلاچ صورت میگیرد، بدین صورت که در زمان چرخیدن به سمت راست، کلاچ، انتقال قدرت به چرخ زنجیری سمت راست را قطع کرده و موجب چرخیدن تراکتور میشود.
تراکتورهای چهار چرخ متحرک در دهه ۶۰ میلادی پا به عرصه گذاشتند. اکثر تراکتورهای چهار چرخ متحرک دارای دو چرخ بزرگ و دو چرخ کوچک هستند، امّا برخی از آنها به چهار چرخ بزرگ مجهز هستند. تراکتورهای بزرگ معمولاً کمرشکن هستند. این بدان معنی است که هنگام فرمانپذیری و مانور، قسمت جلویی تراکتور که شامل موتور و چرخهای جلویی میباشد، چرخیده و قسمت انتهایی که شامل چرخهای عقب و کابین راننده میباشد، ثابت باقی میماند.
امروزه تراکتورهای شنی دار (تراکتورهایی با چرخ زنجیری پلاستیکی) مجهز به سیستم انتقال قدرت هیدرولیکی، محبوبیت بالایی در برخی از کشورها پیدا کردهاند و به هیچ وجه دور از انتظار نیست که تا چند سال آینده جایگزین سایر تراکتورها شوند.
#تراکتور #جاندیر #تراکتور_جاندیر